HANS BRUYNEEL
°1959 GENT
.
.
Hans Bruyneel werkt in zijn atelier, in het midden van één van de meest vervuilde, lawaaierige en versnipperde landschappen van Europa, aan grote, filmische landschappen in felle kleuren, alsof hij aan het acute gebrek aan open ruimte en natuur wil ontsnappen door een verheven natuur te schilderen in de kleurenpracht van een spectaculaire zonsondergang en waarin de mens als een figurant een bijrolletje speelt en de hoofdrol aan de natuur overlaat. Maar zo eenvoudig is het natuurlijk niet, want in plaats van schilderijen die de schoonheid van het landschap willen bezingen, zijn deze doeken projecties van een artificiële wereld, waarin de schilder de toeschouwer vol argwaan aan de rand van het beeld laat plaatsnemen.
Het zijn met andere woorden geen echte landschappen, maar artificiële schermen, beelden van landschappen die op een doek verschijnen. De band met elke fysieke werkelijkheid is doorgesneden, het geprojecteerde landschap beschenen met een bijzonder licht. Schoon genoeg om er nog een laatste keer in alle eenzaamheid in rond te waren en afscheid te nemen.
naar Jeroen Laureyns – 2015
..
.